.: IVI :. | ||
|
مقدمه
بدون شک Street Fighter یکی از بزرگترین نامها در سبک بازیهای مبارزهای است. آنقدر بزرگ که تعداد بسیاری از بازیکنندهها در سراسر جهان ساعتها از وقت خود را به افزایش مهارت در مبارزات سریع و برقآسای این بازی اختصاص میدهند. دز سوی دیگر حریفی هر چند آرامتر اما محبوب قرار دارد؛ سری بازیهای مبارزهای Tekken که توسط نامکو تولید شده و عرضه میشوند و همواره تعداد بسیاری از بازیکنندهها در انتظار قسمت بعدی آن هستند. این دو در کنار Mortal Kombat و Soul Calibur، بدون شک پادشاهان بازیهای مبارزهای هستند و با هر نسخه خود، موفقیت خوبی را نیز تجربه میکنند. یکی از سیاستهای کپکام که بسیار جواب داده و طرفداران زیادی دارد، ساخت آثار تلفیقی در سبک مبارزهای است که در آنها مبارزان و شخصیتهای این شرکت در مقابل شخصیتهایی از شرکتهای دیگر قرار میگیرند. از این جمله میتوان مجموعهی Marvel vs. Capcom و Tatsunoku vs. Capcom را نام برد. آخرین بازی کپکام در این زمینه، MvC3 هست که در سال گذشته عرضه شد و توانست مهمان بسیاری از حرفهایهای ژانر در کنار تازهکارها باشد. اما اثر پیش روی ما با آن اثر بسیار متفاوت است. SFxT بر خلاف MvC3 که جذب تازهکارها را هدف خود قرار داده بود، هدف دیگری دارد و سعی کرده تا رویای کهنهی طرفداران حرفهای سبک مبارزهای را رنگ واقعیت بخشد و شخصیتهای واقع گرای سری تکن را در برابر شخصیتهای سریع و رنگارنگ سری Street Fighter قرار دهد. داستان
داستان از آنجا شروع میشود که جعبهای مرموز و عجیب با نام پاندورا، در غالب شهاب سنگی عظیم، به زمین برخورد میکند. پس از مطالعاتی که دانشمندان سراسر دنیا روی این جعبه عجیب انجام میدهند، متوجه میشوند که پاندورا به درگیریهایی که در نزدیکیش روی میدهند واکنش نشان داده و روی مغز و تفکرات افراد تاثیر میگذارد. در سوی دیگر دو سازمان بزرگ دنیاهای Street Fighter و Tekken، یعنی Shadoloo و Mishima Zaibatsu، با خیال در اختیار گرفتن نیروی عظیم پاندورا، توجه خود را معطوف آن کرده و برای تصرف آن دست به کار میشوند. همین مورد موجب میشود که مبارزان دو دنیا با یک دیگر برخورد کرده و هر کس برای هدفی شخصی، راهی سفری برای تصاحب پاندورا شود. داستان بازی در دموهای CG خوبی روایت شده و خوشبختانه بر خلاف MvC3، شاهد دموهای CG در پایان بخش آرکید هر دو شخصت میشویم. البته شخصیتها با یکدیگر در اینجا جفت شده و برای دیدن پایان آنها، حتما باید با دو جفت (مثلا Juri و Bison) بازی را پشت سر بگذارید. هر جفت، یک Rival یا حریف دارند که در یکی از مبارزات پایانی بخش آرکید با آن ها روبرو میشوند. در این هنگام یک دموی همزمان نسبتا جالب و البته بیمحتوا و پوچ پخش شده و عکس العمل دو تیم را نسبت به یکدیگر نشان میدهد. این سکانسها با این که پوچ و بی معنی بوده، خوشبختانه یک نوع عنصر روایی و جالب به بازی میبخشند و گفتگوهایی که پس از پایان هر مبارزه در بخش آرکید نیز بین دو یار صورت میگیرد، موجب میشوند تا بازیکن هیچگاه تصور نکند که به طور کامل از داستان خارج شده و همواره شناوری آن حس میشود؛ البته نباید انتظار داستانی گیرا چون MK و BlazBlue را داشته باشیم اما با این حال داستان بازی در مقایسه با بازیهای مبارزهای تلفیقی دیگر خوب است و اگر کمی انتظارات را از این بخش پایین بیاوریم، حتی میتوانیم از دیالوگهای جالب شخصیتها لذت ببریم. ادامه مطلب [ شنبه 12 فروردين 1391برچسب:Street Fighter X Tekken, ] [ 10:57 ] [ m.f IVI ]
|
|
[ طراحي : قالب سبز ] [ Weblog Themes By : GreenSkin] |